Μέτρα πρόληψης και προστασίας

Τα παιδιά περνούν μεγάλο μέρος της ημέρας τους στο σχολικό χώρο, μακριά από την επίβλεψη των γονιών τους αλλά υπό το άγρυπνο μάτι των δασκάλων τους. Παρόλα αυτά λίγο ο αυθορμητισμός τους, λίγο το γεγονός ότι δεν αντιλαμβάνονται πού κρύβεται ο κίνδυνος, τα ατυχήματα δεν αργούν να συμβούν. Είναι, λοιπόν, πολύ σημαντικό εκπαιδεύοντας το παιδί για να πάει σχολείο να του διδάξετε παράλληλα και πώς να αποφεύγει παγίδες που μπορεί να το τραυματίσουν.
Ο αριθμός των μαθητών στην Ελλάδα είναι περίπου 1.000.000. Υπολογίζεται ότι ετησίως 50.000 μαθητές υφίστανται κάποιο ατύχημα στο περιβάλλον του σχολείου.
Από και προς το σχολείο
Εάν πηγαίνετε τα παιδιά στο σχολείο με το αυτοκίνητο βεβαιωθείτε ότι όλοι φορούν πάντα ζώνη ασφαλείας. Φυσικά δώστε τους το καλό παράδειγμα, φορώντας εσείς τη ζώνη σας!
Εάν το παιδί σας πηγαίνει στο σχολείο με το ποδήλατο βεβαιωθείτε ότι φοράει πάντα κράνος και ότι γνωρίζει τους κανόνες οδικής ασφάλειας για ποδηλάτες. Φροντίστε ώστε να επιλέξει τη πιο ασφαλή διαδρομή από το σπίτι στο σχολείο.
Εάν το παιδί πηγαίνει περπατώντας έχει σημασία να κατανοήσει τους κανόνες ασφαλείας όταν περπατάμε στο δρόμο.
Είναι προτιμότερο να συνοδεύεται από ένα μεγαλύτερο παιδί εάν πηγαίνει μόνο του. Επίσης ένα ρούχο σε έντονα χρώματα, όπως ένα χρωματιστό πανωφόρι, κάνει το παιδί να ξεχωρίζει όταν περπατάει στο δρόμο ώστε να το βλέπουν οι οδηγοί.
Εάν το παιδί πηγαίνει στο σχολείο με σχολικό λεωφορείο ο βασικός κανόνας που πρέπει να τηρεί είναι να μην στέκεται όρθιο και να μην περπατάει μέσα σε αυτό όταν βρίσκεται εν κινήσει. Επιπλέον πρέπει να φοράει τη ζώνη ασφαλείας του, όπως ακριβώς και αν ήταν στο δικό σας αυτοκίνητο.
Μέσα στο σχολείο
Εξηγήστε στο παιδί ότι δεν πρέπει να τρέχει στις σκάλες και στους διαδρόμους του σχολείου όταν χτυπάει το κουδούνι για διάλειμμα αλλά και να είναι προσεκτικό όταν παίζει στην αυλή. Επιπλέον για κανένα λόγο δεν πρέπει να σκαρφαλώνει σε κιγκλιδώματα του σχολείου για να μπει ή να βγει από αυτό. Σε κάθε περίπτωση το παιδί θα πρέπει να απευθύνεται στο δάσκαλο που επιτηρεί την αυλή ή το σχολικό διάδρομο εάν έχει κάποιο πρόβλημα.
Πρόληψη παιδικών ατυχημάτων στο σχολείο: Πώς θα αποφύγετε τα σχολικά ατυχήματα
Από την προσχολική ηλικία, τα παιδιά περνούν μεγάλο μέρος του χρόνου τους σε χώρους εκπαίδευσης (Παιδικοί Σταθμοί, Σχολεία), με αποτέλεσμα τα παιδικά ατυχήματα σε ένα μεγάλο ποσοστό τους να συμβαίνουν στα σχολεία ή κατά τη μεταφορά προς και από το σχολείο ή τον παιδικό σταθμό. Τα μικρά παιδιά είναι από τη φύση τους γεμάτα περιέργεια και δεν έχουν ανεπτυγμένη την αίσθηση του κινδύνου, για αυτό και είναι ιδιαίτερα επιρρεπή στα ατυχήματα. Μεγαλώνοντας, αναπτύσσουν μεν την αίσθηση του κινδύνου, επηρεάζονται όμως και από άλλους παράγοντες, όπως η ανάγκη επίδειξης, η αντίδραση στους νόμους και στις συμβουλές των ενηλίκων και η γοητεία της περιπέτειας, με αποτέλεσμα να εξακολουθούν να κινδυνεύουν από ατυχήματα. Για τους λόγους αυτούς, είναι σημαντικό να μάθουν από μικρή ηλικία να προστατεύουν τον εαυτό τους και να μην τον θέτουν σε κίνδυνο, κανόνας βασικός και για την πρόληψη παιδικών ατυχημάτων στο σχολείο.
Πρόληψη παιδικών ατυχημάτων στο σχολείο: Οδική συμπεριφορά
Από την προσχολική ηλικία, πρέπει να μάθουμε στα παιδιά μας την σωστή οδική συμπεριφορά. Πρέπει όμως να έχουμε υπόψη μας, ότι τα παιδιά κάτω των 8 ετών, δεν έχουν την απαιτούμενη ωριμότητα για να χρησιμοποιήσουν πάντα, τα όσα έχουν μάθει. Για το λόγο αυτό, πρέπει να συνοδεύονται από ενήλικες, από και προς το σχολείο ή τη στάση του σχολικού λεωφορείου. Κρατάμε πάντα τα μικρά παιδιά από το χέρι και τα έχουμε από τη μέσα πλευρά του πεζοδρομίου. Και μη ξεχνάμε, ότι τα παιδιά μαθαίνουν παρατηρώντας, για αυτό πρέπει να τους δίνουμε το καλό παράδειγμα, ακολουθώντας οι ίδιοι τους κανόνες της σωστής οδικής συμπεριφοράς.
Σχολικά ατυχήματα: Στο δρόμο με το αυτοκίνητο
Για να αποφύγουμε τα παιδικά ατυχήματα, εφόσον πηγαίνουμε τα παιδιά στο σχολείο με το αυτοκίνητο, πρέπει να τους μάθουμε να κάθονται πάντα στο πίσω κάθισμα, δεμένα με τον σωστό τρόπο. Οι αντιπροσωπείες αυτοκινήτων και τα μαγαζιά με αξεσουάρ αυτοκινήτων ή παιδικά είδη, μπορούν να προτείνουν ποιο είναι το σωστό κάθισμα ή ζώνη ασφαλείας για κάθε παιδί, ανάλογα με το ύψος και το βάρος του. Πρέπει επίσης να μάθουμε στα παιδιά, να μπαίνουν και να βγαίνουν από το αυτοκίνητο, πάντοτε από την πλευρά του πεζοδρομίου. Επιπλέον, είναι σημαντικό να εξηγήσουμε στα παιδιά ότι δεν θα πρέπει να βγάζουν το κεφάλι τους έξω από το παράθυρο του αυτοκινήτου γιατί εάν κάνουν κάτι τέτοιο ο κίνδυνος πρόκλησης ατυχήματος είναι μεγάλος. Στην περίπτωση που τα παιδιά πηγαίνουν με σχολικό λεωφορείο, πρέπει το ίδιο το σχολείο, αλλά και εμείς οι γονείς, να τους εξηγήσουμε γιατί πρέπει και εκεί να φοράνε τη ζώνη ασφαλείας και να προσέχουν πολύ την ώρα που μπαίνουν και βγαίνουν από το λεωφορείο.
Σχολικά ατυχήματα: Στο δρόμο με ποδήλατο, μοτοποδήλατο ή με τα πόδια
Αν τα παιδιά πηγαίνουν στο σχολείο με ποδήλατο ή μοτοποδήλατο, πρέπει να γνωρίζουν ότι, εφόσον βγαίνουν στο δρόμο με το δίκυκλό τους, έχουν τις ίδιες υποχρεώσεις με τα άλλα οχήματα. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να φορούν πάντα κράνος και τον απαραίτητο εξοπλισμό, κατάλληλα προσαρμοσμένο στο σωματότυπό τους, καθώς και να γνωρίζουν καλά και να ακολουθούν τους κανόνες οδικής κυκλοφορίας. Τα δίκυκλά τους να είναι σε καλή κατάσταση και σωστά εξοπλισμένα με καθρέφτες και φώτα, ώστε να φαίνονται τις βραδινές ώρες. Για να κυκλοφορήσουν στο δρόμο με μοτοποδήλατο, πρέπει να έχουν συμπληρώσει το 16ο έτος της ηλικίας τους και να έχουν προμηθευτεί την νόμιμη άδεια. Τα παιδιά που πηγαίνουν με τα πόδια στο σχολείο πρέπει να φορούν ανοιχτόχρωμα ρούχα ή ρούχα με ένθετο ανακλαστικό υλικό, για να διακρίνονται από τους διερχόμενους οδηγούς, ειδικότερα το βράδυ.
Πρόληψη παιδικών ατυχημάτων στο σχολείο: Ο σχολικός τροχονόμος
Ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο στην πρόληψη των παιδικών ατυχημάτων διαδραματίζει ο σχολικός τροχονόμος. Αρμοδιότητά του είναι η ρύθμιση της κυκλοφορίας στην γύρω από το σχολείο περιοχή κατά τις ώρες προσέλευσης και αποχώρησης των μαθητών, με στόχο της ασφαλή διέλευση τους. Προκειμένου, όμως, οι οδηγίες του σχολικού τροχονόμου να επιτελούν τον σκοπό τους και να εμποδίζουν τα παιδικά ατυχήματα, θα πρέπει αφενός οι γονείς να εξηγήσουμε στα παιδιά πόσο σημαντικό είναι να συμμορφώνονται με τις υποδείξεις του και αφετέρου οι οδηγοί να σέβονται την παρουσία του και να ακολουθούν τις οδηγίες του.
Ατυχήματα στο σχολείο και αιτίες
Οι λόγοι που οδηγούν συνήθως γενικώς στα παιδικά και ειδικότερα στα σχολικά ατυχήματα είναι η υπερκινητικότητα, η παρορμητικότητα και η επιθετικότητα των παιδιών. .
Πρόληψη στα σχολικά ατυχήματα
Στο πλαίσιο της πρόληψης για τα σχολικά ατυχήματα κρίνεται αναγκαία σε κάθε σχολείο η παρουσία μηχανισμών διαχείρισης των ατυχημάτων και η πρόσληψη προσωπικού με ειδικότητα νοσηλευτή. Τέλος πρέπει να ξεκινήσει η συστηματική καταγραφή των σχολικών ατυχημάτων, έτσι ώστε να επιτευχθεί πιο συντονισμένη παρέμβαση για την αποφυγή τους. Επίσης, για να αποφευχθούν τα ατυχήματα στο σχολείο, οι χώροι του σχολείου, πρέπει να πληρούν τους κανόνες ασφάλειας και να καθιερωθούν συνεχείς έλεγχοι των εγκαταστάσεων. Πρέπει να θεσπιστούν να εφαρμόζουν ασκήσεις πυρασφάλειας και προστασίας από τους σεισμούς και να σχεδιαστούν χώροι συγκέντρωσης σε περίπτωση ανάγκης. Βασική για να αποφευχθούν τα ατυχήματα στο σχολείο κρίνεται η περίφραξη των χώρων και η τοποθέτηση προστατευτικών κιγκλιδωμάτων και η εφαρμογή του σχολικού τροχονόμου σε όλα τα σχολεία. Ο έλεγχος των σχολικών λεωφορείων και η εκπαίδευση των συνοδών και των οδηγών σε συνδυασμό με μαθήματα κυκλοφοριακής αγωγής είναι μέτρα, που το κράτος, οι διευθυντές ή οι ιδιοκτήτες ιδιωτικών σχολείων οφείλουν να θέσουν σε πρώτη προτεραιότητα.
Όσο σημαντική είναι, για την πρόληψη παιδικών ατυχημάτων, η υποδομή που παρέχεται από τους ενήλικες, εξίσου σημαντικό είναι να μάθουν τα παιδιά, από την πιο μικρή ηλικία, να αναγνωρίζουν τους κινδύνους και να αυτοπροστατεύονται. Προσοχή όμως στην υπερπροστασία, γιατί μπορεί εύκολα να φέρει το αντίθετο αποτέλεσμα.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
1.Ευστράτιος Παπάνης Επίκουρος Καθηγητής Πανεπιστημίου Αιγαίου
2.Πηγή: Σωματείο «Αντιμετώπιση Παιδικού Τραύματος»
3.Γεωργιακώδης, Βοζίκης, 2004, σ.88
4.(Bijur, 1986. Sibert & Newcombe, 1977
5..Brown & Davison, 1978
6.(Ελληνικό Στατιστικό Ινστιτούτο, 2004, σ. 90-91
7.. Ο Οργανισμός “Αντιμετώπιση Παιδικού Τραύματος