Οι προτάσεις θα στοχεύουν στην αντιμετώπιση των αδικαιολόγητων απουσιών και της ανάρμοστης συμπεριφοράς των μαθητών - με πιθανές κυρώσεις εναντίον εκείνων που αποτυγχάνουν να «παίξουν το ρόλο τους». «Η κυβέρνηση ετοιμάζεται να ασκήσει πίεση στους γονείς για να εγγυηθούν την καλή συμπεριφορά των παιδιών τους στο σχολείο και να επιβάλλει κυρώσεις εναντίον εκείνων που δεν παίζουν το ρόλο τους», δηλώνει ο γραμματέας του Υπουργείου Παιδείας, Michael Gove (http://en.wikipedia.org/wiki/Michael_Gove#Criticism_from_teachers_and_head_teachers).
Οι προτάσεις, οι οποίες θα παρουσιαστούν εντός του τρέχοντος έτους, θα δώσουν έμφαση στην αντιμετώπιση των αιτιών της διαρροής και ανάρμοστης συμπεριφοράς των μαθητών, όπως θεωρεί ο Gove. «Εαν οι τάξεις δεν είναι πειθαρχημένες και δεν οργανώνονται με βάση συγκεκριμένη σκοποθεσία, τότε οι δάσκαλοι δεν μπορούν να διδάξουν κι οι μαθητές δεν μπορούν να μάθουν», ανέφερε σε ένα εκπαιδευτικό συνέδριο στο Λονδίνο, το οποίο οργανώθηκε από την Policy Exchange, μια κεντροδεξιά ομάδα ειδικών, της οποίας είναι συνιδρυτής.
«Ένας από τους παράγοντες που αποθαρρύνουν τους χαρισματικούς εκπαιδευτικούς να παραμείνουν στην τάξη είναι η απαξιωτική συμπεριφορά της οποίας γίνονται δέκτες μέσα σ’ αυτή- οι κουβεντούλες του τελευταίου θρανίου και η αναστάτωση που εμποδίζουν τη μελέτη- καθώς και η έλλειψη υποστήριξης από τους ιθύνοντες της εκπαιδευτικής ηγεσίας, οι οποίοι είναι ανεπαρκείς στην αντιμετώπιση των ανάρμοστων συμπεριφορών.
Ο Gove σχεδιάζει προτάσεις, οι οποίες ελπίζει πως θα συμβάλλουν στην εξάλειψη του αναλφαβητισμού εντός μιας γενιάς. Αναφέρει πως «πρέπει να διασφαλίσουμε πως όλα τα παιδιά που τελειώνουν το δημοτικό σχολειο, θα είναι πλήρως εγγράμματα και θα έχουν κατακτήσει τις βασικές μαθηματικές δεξιότητες. Οι μαθητές που φθάνουν στο γυμνάσιο ανίκανοι να διαβάσουν σωστά είναι εκείνοι που δεν μπορούν να ακολουθήσουν το αναλυτικό πρόγραμμα, που καλύπτουν την άγνοιά τους με το νταηλίκι, διακόπτουν το μάθημα, δεν υπακούουν στους εκπαιδευτικούς, εγκαταλείπουν το σχολείο, παρασύρονται στην κουλτούρα των συμμοριών και στη χειρότερη των περιπτώσεων, καταλήγουν να έχουν προβλήματα με τον νόμο.
Επιπρόσθετα, ανέφερε στο ακροατήριό του πως η πρόσφατη αυστηρότητα στην προσέλευση των μαθητών οδήγησε σε μείωση των απουσιών ενώ συμπλήρωσε πως εκκρεμούν ακόμα πολλές παρεμβάσεις: «Πρέπει να διασφαλίσουμε πως οι γονείς που δεν «παίζουν σωστά τον ρόλο τους»- φροντίζοντας για την προσέλευση των παιδιών τους στο σχολείο, παιδιών έτοιμων να μάθουν και να σεβαστούν τους εκπαιδευτικούς- θα πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Αργότερα μέσα στο τρεχον έτος, θα διατυπώσουμε λεπτομερείς προτάσεις που θα διασφαλίζουν ότι οι γονείς θα είναι πλήρως υπεύθυνοι για την εγγύηση της καλής συμπεριφοράς των παιδιών τους και θα προτείνουν αυστηρότερες κυρώσεις για όσους αμελούν τα συγκεκριμένα ζητήματα.
Αν και δεν αναμένεται ο Gove να αναλύσει τι συνεπάγονται οι προαναφερθείσες κυρώσεις, πιστεύεται ότι μπορεί να περιλαμβάνουν την ανάκληση του επιδόματος τέκνου από τους γονείς των παιδιών που απουσιάζουν συχνά.
Ακόμα, ο Gove αναφέρεται στους θετούς γονείς και την αδελφή του, η οποία επίσης υιοθετήθηκε – η οποία γεννήθηκε με ολική απώλεια ακοής από το ένα αυτί και περιορισμένη ακοή στο άλλο:
«Πιστέψτε με, ξέρω ποια είναι τα πραγματικά εμπόδια για την επιτυχία. Πέρασα τους πρώτους τέσσερις μήνες της ζωής μου στο ορφανοτροφείο. Οι δύο γονείς μου έπρεπε να εγκαταλείψουν το σχολείο στα 15. Η αδελφή μου πέρασε όλα τα σχολικά χρόνια της σε σχολείο για παιδιά με ειδικές ανάγκες, απομονωμένη από τα υπόλοιπα παιδιά που ήταν εξίσου έξυπνα μ’ εκείνη. Ξέρω τι ωθεί τα παιδιά στην αποτυχία: Το να στέλνουμε τα παιδιά τις εργατικής τάξης στο σχολείο χωρίς να διανοούμαστε πως μπορεί να είναι περίεργα ή ικανά να επιτύχουν υψηλούς στόχους, το να αρνούμαστε την εμπλοκή τους σε ο, τιδήποτε φιλόδοξο ή απαιτητικό, θέτοντας τις προσδοκίες μας τόσο χαμηλά ώστε να μην μπορούμε ποτέ να ξαφνιαστούμε από τις δυνατότητες κάποιου παιδιού, το να τους δίνουμε φωτοτυπίες αντί για κατάλληλα εγχειρίδια, το να τα «ταϊζουμε» με πιστοποιητικά που είναι εύκολο να αποκτηθούν, το να φουσκώνουμε τους βαθμούς τους ενώ παράλληλα μειώνουμε το βαθμολογικό όριο της προαγωγής στην επόμενη τάξη, δίνοντας την ψευδαίσθηση της προόδου, μαθαίνοντάς τα να οπισθοχωρούν σε καθετί που απαιτεί σκληρή δουλειά κι επιμονή, το να στέλνουμε εντέλει αυτά τα φτωχά παιδιά χωρίς τις γνώσεις, τις ικανότητες και τον χαρακτήρα που χρειάζονται – και αξίζουν - για να επιτύχουν και να ανθίσουν σ’ έναν κόσμο ενηλίκων ». Όλα τα παραπάνω ωθούν τα παιδιά στην αποτυχία και δεν προτίθεμαι να τα ανεχτώ».
Guardian
Μετάφραση: Αναστασία Καλαφάτη